Hoe ga je om met een lugubere familiegeschiedenis? Lange tijd werd deze vraag door zowel nazaten van tot slaafgemaakten als nazaten van slaveneigenaren vakkundig genegeerd. Maar in Bloedlijnen wordt het stilzwijgen doorbroken. In een gelaagde en persoonlijke documentaire onderzoeken zes families hoe de sporen van slavernij nog altijd zichtbaar zijn – in archieven, in familieverhalen en in de ongelijkheden van vandaag.

In Zeeland duiken verschillende families in het verleden van hun voorouders. Waar nazaten van slaveneigenaren vaak gedetailleerde stambomen vinden, stuiten nazaten van tot slaaf gemaakten op een pijnlijke realiteit: hun voorouders staan vaak slechts vermeld als nummers, zonder namen of persoonlijke geschiedenis.

Bloedlijnen laat zien hoe verschillend families omgaan met de erfenis van slavernij. Sommige nazaten van slaveneigenaren worstelen zichtbaar met de verantwoordelijkheid die hun familiegeschiedenis met zich meebrengt; excuses maken blijkt niet voor iedereen vanzelfsprekend. Ondertussen vertellen nazaten van tot slaaf gemaakten hoe het slavernijverleden nog steeds doorwerkt in hun levens, niet als een afgesloten hoofdstuk, maar als een realiteit die zichtbaar is in economische ongelijkheid, racisme en een voortdurende zoektocht naar erkenning.

De film eindigt met een reeks ontmoetingen tussen de verschillende families – soms ongemakkelijk, maar uiteindelijk openhartig en ontwapenend. Bloedlijnen is een belangrijke bijdrage aan de dialoog over ons koloniale verleden en laat zien dat het gesprek over slavernij ook binnen witte gemeenschappen gevoerd moet worden. Een krachtige en urgente film over de impact van geschiedenis, en de vraag hoe we samen een eerlijker toekomst kunnen bouwen.

Een film van Fifi Visser en André van der Hout

Bloedlijnen